امیر البیان والکلام علی علیه السلام

دلایل وجوب لعن وکفر معاویه +سند

1-مفسرین و علماى اهل سنت، نظیر: امام ثعلبى و امام فخر رازى آورده اند که پیامبر خدا در عالم رؤیا دید بنى امیه مانند بوزینگان از منبر آن حضرت بالا و پایین مى روند.جبرئیل این آیه شریفه را آورد:وَما جَعَلْنَا الرُّؤْیَا الَّتِی أَرَیْناکَ إِلاّ فِتْنَةً لِلنّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِی الْقُرْآنِ وَنُخَوِّفُهُمْ فَما یَزِیدُهُمْ إِلاّ طُغْیاناً کَبِیراً.آنچه که در خواب به تو نشان دادیم فتنه و امتحان براى این مردم مى باشد، و درختى است که در قرآن از آن به لعن یاد شده ـ شجره بنى امیه ـ و ما به ذکر آیات عظیم، آن ها را از خدا مى ترسانیم و لکن چیزى جز کفر و طغیان بر آن ها نیفزاید بنى اسرائیل (17): 60

 

پس وقتی خداوند شجره بنى امیه را ملعون معرفى کرده و لعنت نموده است، قطعاً شاخه هاى آن یعنى معاویه و یزید نیز ملعون خواهند بود.

2-در آیه شریفه : فَهَلْ عَسَیْتُمْ إِنْ تَوَلَّیْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِی اْلأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحامَکُمْ محمد (47): 24

نیز صریحاً مفسدین فى الارض و قطع کنندگان رحم را مورد لعنت قرار مى دهد. کدام قاطع رحم و مفسد فى الارض از معاویه بالاتر است که فساد او زبانزد دوست و دشمنش مى باشد؟

3- در سوره احزاب33/57 مى فرماید:

إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللهُ فِی الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِیناً

)آنان که خدا و رسولش را اذیت نمایند، خداوند آنان را در دنیا و آخرت لعنت خواهد کرد( آیا کسى بیشتر از معاویه به على، حسن، حسین)علیهم السلام( و سایر اصحاب چون عمار یاسر آزار و اذیت رساند؟ همانطور که قبلاً گفته شد، آزار و اذیت على، آزار و اذیت پیامبر خدا و در نتیجه خداوند مى باشد.

حتى آزار و اذیت حسن و حسین(علیهما السلام) به شخص پیغمبر بر خواهد گشت، چون ایشان فرموده است)حسین از من است و من از حسینم)

العمده، ص406 ; مسند احمد، ج 4، ص172 ; سنن ابن ماجه، ج 1، ص51 ; ینابیع المودة لذوى القربى، ج 2، صص34، 38، 91، 207، 208، 482 ; سنن الترمذى، ج 5 ، ص324  :حسینٌ مِنّی أنا من حسین

4-در سوره نسا4/93 نیز آمده است :

وَمَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فِیها وَغَضِبَ اللهُ عَلَیْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظِیماً

هر کس مؤمنى را عمداً بکشد جزایش آتش جهنم است، و لعن و عذاب بزرگى براى او در نظر گرفته شده است

آیا حجر بن عدى و هفت تن از یارانش به دستور معاویه کشته نشدند؟

و عبد الرحمن بن حسان الغنزى را کسی غیر از معاویه زنده به گور کرد؟

آیا حسین و یارانش، به دست کسى جز یزید کشته شدند و سر آنان بریده شد؟

مگر معاویه به جعده ـ همسر امام حسن(علیه السلام) وعده نداد که در صورت کشتن امام، یکصد هزار درهم به او بدهد و او را نیز به همسرى پسرش یزید در آورد؟

آیا مالک اشتر آن مؤمن پاکدل، که شمشیر برنده امام امیرالمؤمنین(علیه السلام(بود به دست کسى جز معاویه مسموم شد؟

آیا محمد بن ابوبکر را به دستور معاویه نکشتند و سپس در شکم خر مرده اى قرار داده و به آتش کشیدند؟

آیا بسر بن ارطاه آن سفاک خون آشام، ده ها هزار از شیعیان على(علیه السلام) را در مدینه، صنعا و یمن به دستور معاویه قتل عام نکرد و سپس به بچه ها و زنان آنان رحم نکرد ـ علامه سمهودى در تاریخ المدینه، ابن خلکان، ابن عساکر و طبرى در تاریخ خود و ابن ابى الحدید در جلد اول شرح نهج البلاغه تعداد کشتگان را 30 هزار نفر به غیر از آنان که در آتش سوزانده شدند بیان مى کنند.

5-دلیل دیگر بر کفر و لعن معاویه، سب و لعن نمودن مولى الموحدین امیرالمؤمنین على(علیه السلام)مى باشد. به طورى که در خطبه هاى نماز جمعه و در قنوت نمازها ایشان را سب مى کردند. همانطور که قبلا گفته شد، پیامبر آزار و اذیت و سب على را آزار و اذیت و سب خود و سپس سب خدا مى دانست. در نتیجه سب کنندگان و اذیت کنندگان را ملعون و مستحق جهنم خوانده اند. از این بالاتر این که:

ابن حجر مکى در صواعق محرقه این روایت را به اهل بیت تعمیم داده: که هر کس، اهل بیت مرا سب کند مرتد و قتلش واجب است. از طرفى به کرات از پیامبر خدا شنیده شده است که «به جز مؤمن، کسى على را دوست نمى دارد و به جز کافر، کسى با علی دشمنى نمی ورزد.

 

کنز العمال، ج 11، ص622 ; ینابیع المودة لذوى القربى، ج 3، ص85 و ج 2، ص274 ; سیر اعلام انبلاء، ج 6 ، ص244 ; تهذیب الکمال، ج 15، ص233 ; معجم الکبیر، ج 23، ص375 ; «لا یحبّ علیّاً إلاّ مؤمن و لا یبغضه إلاّ کافراً